Ateşkes anlaşmaları, genellikle savaşın sona erdiği ve barışın sağlandığı önemli bir adımdır. Ancak bazı durumlarda ateşkes, daha büyük bir trajedinin yaşandığı harabe alanlarında acı hatıralara işaret eder. Özellikle soykırım gibi insanlık dışı eylemlerin gerçekleştiği bölgelerde, ateşkes anlaşmaları sadece geçici bir durumu simgeler.

Soykırım; bir ulusun, ırkın, dinin ya da etnik grubunun tümüyle veya önemli bir bölümünün fiziksel olarak imhasını hedefleyen sistematik bir eylemdir. Tarihte yaşanan soykırımlar, insanlığın vicdanını sarsan en karanlık olaylardan biridir. Ateşkes anlaşmaları, soykırımın sona erdiği ya da durdurulduğu anlamına gelmez. Pek çok kez soykırım sona ermiş olsa bile izleri ve etkileri uzun yıllar boyunca devam eder.

Ateşkes anlaşmalarının imzalanması, devam eden çatışmalara bir mola verilmesini sağlasa da, soykırımın izleri hala canlıdır. Soykırımın mağdurları ve yaraları, sadece ateşkes anlaşmalarıyla kapanmaz. Gerçek adaletin ve uzlaşmanın sağlanması gerekmektedir. Tarihin karanlık sayfalarını kapatmak ve gelecek nesillere daha aydınlık bir dünya bırakmak, insanlığın ortak sorumluluğudur.

Ateşkes anlaşmaları, savaşın sona erdiğini müjdeleyen bir adım olsa da, soykırım gibi insanlık suçlarını unutturamaz. Bu anlaşmalar, geçmişte yaşanan acıları hatırlatmalı ve insanlığın benzer hataları tekrarlamaması için bir uyarı niteliği taşımalıdır. Ancak gerçek adalet ve uzlaşma sağlandığında, ancak o zaman geçmişte yaşananların yaraları tam anlamıyla iyileşebilir.