Olay sonrasında, Kuzey İrlanda'nın birçok yerinde protestolar düzenlendi. İnsan Hakları Dernekleri ve çeşitli sivil toplum kuruluşları, bu tür etkinliklerin kutuplaşmayı artırıcı etkide bulunduğunu belirterek, daha kapsayıcı ve hoşgörülü bir toplum yapısına dönüşmesi gerektiğini vurguladılar. Bu noktada, sadece mültecilere ilişkin değil, tüm etnik grupların ve inançların saygı duyulması gerektiğinin altı çizildi.

Öte yandan, bazı kişiler ise bu olayı sanat ve ifade özgürlüğü olarak değerlendirdi. Bu görüşü savunanlar, sanatın sınırlarının toplumun normlarından bağımsız olması gerektiğini ve her türlü eleştirinin sanat yoluyla ifade edilebileceğini öne sürdü. Ancak bu görüşler, toplumun genel hatlarında rahatsız edici bir şekilde karşılandı. Bu kutuplaşma, sanatın amacını ve toplum üzerindeki etkisini yeniden düşünmeyi gerektirdi. Birçok sanatçı, bu gibi olayların nasıl daha yapıcı bir yoldan ele alınabileceği konusunda düşünceler paylaşmaya başladı.

Sonuç olarak, Kuzey İrlanda’da düzenlenen bu şenlik ateşi olayı, toplumun mülteci konusundaki hassasiyetini gözler önüne serdi. Etnik farklılıklar ve hoşgörü konularının bir arada yaşamasının zorluğu, bu cins bir olayla tekrar gündeme geldi. Toplumun farklı kesimlerinin görüşleri arasında büyük bir ayrım olsa da, ortak bir zemin bulmak için bu gibi tartışmaların yapılması ve karşılıklı anlayışın sağlanması gerektiği açık. Böylelikle, tüm bireylerin birlik içinde yaşadığı bir toplum yaratma mümkün olabilir.